|
Hochtiedsbitterspruch
Goo`n Dag, Goo`n Dag, dat ganze Hus bring ick den Hochtiedsbittergruss.
Ick kam geschreern un nich gereern, un woll jo al to Hochtied beern.
Kaspel Scheessel heet dat Land, vun wo ick bin utgesandt.
De Brögam heet Harm-Hinnerk Dreyer, de Jungfer Brut Katrina Meyer.
Se laden in to danz un lustig Gelag to kommen an eer`n Ehrendag.
Un to föhrn ut Dörpen un dör Feld, na Scheessel in`t heilige Karkengezelt.
Aldor sick de Kopulatschon antohörn, as de Mann sien Froo schall ehrn.
Un dinn na`t Hochtiedshus kutscheern, un dor to fiern un Gästereern.
Dor schall jo Good`s un Ehr wedderfahrn, wi wütt dat an nix laten sparn.
Paarwies ward de Ossen slacht, en halw Stieg Swien ward uk ümbröcht.
Höhner un Göös, een ganzet Heer, de geben al eer Leben her.
Un dinn giwt dat noch, soveel mi is wies, drögte Zwetschen un dicken Ries.
Un dorto schinkt wi düchtig in, `n good Glas Beer un`n groten Köhm.
Un wenn jo`t nich mehr lüst un smeckt, dinn ward de Dischen afgedeckt.
Dinn hört ji Geig`un Klarnetten klingen, dorna könnt ji dinn danzen un springen.
Un wenn de Schummeree kummt ran, wo man nich recht mehr sehn kann,
wütt wi jo geben Füer un Licht, dat Jedereen sehn kann, wat he verricht.
Bevör ick mien Red`nu to Enn hew kreegen,
will ick de jungen Lüe noch`n Ratslag geben.
Ji Jungs, stellt jo nich an de Wand, makt jo mit de litten Deerns bekannt!
Un ji Deerns, do`t jo nich so enge snöern, dat deit bi`t Eeten un Danzen scheneern!
So, nu is mien Red wies ut. Geladen is dat ganze Hus!
Old un Jung, un Grow un Fien, de schütt us al willkommen sien!
Doch nu mutt ick wieder mit mien List. Richt jo in, dat`t mien Schuld nich is.
|
